نام و نام خانوادگی: لیلا ابراهیمی تحصیلات: دانشجوی دکتری شغل: دانشجو 1393/2/24

 کودکی که لنگه کفشش را امواج از او گرفته بود، روی ساحل نوشت:

 دریا دزد است

 مردی که از دریا ماهی گرفته بود، روی ساحل نوشت:

 دریا سخاوتمندترین سفره هستی است

 موج دریا آمد و جملات را در خود محو کرد و این پیام را به جا گذاشت:

 برداشت دیگران در مورد خود را در وسعت خویش حل می­کنیم.

 **********************

 یک لبخند گرم، زبان بین المللی محبت است.

 **********************

 ذهن­های ما مانند قاصدکها می­مانند، تا باز نشوند اوج نخواهند گرفت.

 **********************

 کاری که امروز شروع نشود، هرگز فردا تمام نخواهد شد...

**************************************************

علی دهقانی                                                      1393/2/20

نکته ای از انسانشناسان روزگار:  گزافه گویی

 خوى قدیمى ما مداحى و ستایشگرى و تملق است؛

 بیمارى جدید ما که علامت روشنفکرى به شمار می رود لکه‏ دار کردن و لجن مال کردن افراد است و به غلط نامش را «انتقاد» گذاشته ‏ایم.

 در عین اینکه آن‏ خوى‏ قدیم و این بیمارى جدید به ظاهر معکوس یکدیگر می باشند، از یک اصل و یک ریشه سرچشمه می گیرند و آن «گزافه گویى» و هوایى سخن گفتن و مصلحت اجتماع را در نظر نگرفتن است.

 شهید مطهری: مجموعه آثار شهید مطهری ، ج20، ص: 148

 *************************************************

قرار نبوده تا نم باران زد، دست پاچه شویم و زود چتری از جنس پلاستیک روی
سر‌ بگیریم مبادا مثل کلوخ آب شویم. قرار نبوده این قدر دور شویم و
مصنوعی. ناخن های مصنوعی، دندان های مصنوعی، خنده های مصنوعی، آواز‌های
مصنوعی، دغدغه های مصنوعی...
هر چه فکر می‌کنم می‌بینم قرار نبوده ما این چنین با بغل دستی هایمان در
رقابت های تنگانگ باشیم تا اثبات کنیم موجود بهتری هستیم، این همه مسابقه
و مقام و رتبه و دندان به هم نشان دادن برای چیست؟
قرار نبوده همه از دم درس خوانده بشویم، از دم دکترا به دست بر روی زمین
خدا راه برویم، بعید می دانم راه تعالی بشری تنها از دانشگاه ها و مدرک های ما
رد بشود. باید کسی هم باشد که گوسفندها را هی کند، دراز بکشد نی لبک بزند
با سوز هم بزند و عاقبت هم یک روز در همان هیات چوپانی به پیامبری مبعوث
شود. یک کاوه لازم است که آهنگری کند که درفش داشته باشد که به حرمت عدل
از جا برخیزد و حرکت کند.
قرار نبوده این ‌همه در محاصره سیمان و آهن، طبقه روی طبقه برویم بالا،
قرار نبوده این تعداد میز و صندلی‌ِ کارمندی روی زمین وجود داشته باشد،
بی شک این همه کامپیوتر...و پشت های غوز کرده آدم های ماسیده در هیچ کجای
خلقت لحاظ نشده بوده...
تا به حال بیل زده‌اید؟ باغچه هرس کرده‌اید؟ آلبالو و انار چیده‌اید؟
کلاً خسته از یک روز کار یَدی به رختخواب رفته‌اید؟ آخ که با هیچ خواب
دیگری قابل مقایسه نیست. این چشم ها برای نور مهتاب یا نور ستارگان
کویر،‌ برای دیدن رنگ زرد گل آفتابگردان برای خیره شدن به جاریِ آب شاید،
اما برای ساعت پشت ساعت، روز پشت روز، شب پشت شب خیره ماندن به نور
مهتابی مانیتورها آفریده نشده‌اند.
قرار نبوده خروس ها دیگر به هیچ کار نیایند و ساعت های دیجیتال به
‌جایشان صبح خوانی کنند. آواز جیرجیرک های شب نشین حکمتی داشته حتماً، که
شاید لالایی طبیعت باشد برای به خواب رفتن‌ ما تا قرص خواب‌ لازم نشویم و
این طور شب تا صبح پرپر زدن اپیدمی نشود.
من فکر می‌کنم قرار نبوده کار کردن، جز بر طرف کردن غم نان، بشود همه دار
و ندار زندگی مان، همه دغدغه‌زنده بودن مان. قرار نبوده کنار هم بودن و
زاد و ولد کردن، این همه قانون مدنی عجیب و غریب و دادگاه و مهر و حضانت
و نفقه و زندان و گروکشی و ضعف اعصاب داشته باشد.
قرار نبوده این طور از آسمان دور باشیم و سی‌ سال بگذرد از عمر‌مان و یک
شب هم زیر طاق ستاره ها نخوابیده باشیم. قرار نبوده کرِم ضد آفتاب بسازیم
تا بر علیه خورشید عالم تاب و گرما و محبتش، زره بگیریم و جنگ کنیم. قرار
نبوده چهل سال از زندگی رد کنیم اما کف پایمان یک بار هم بی واسطه کفش
لاستیکی یا چرمی یک مسافت صد متری را با زمین معاشرت نکرده باشد.
چیز زیادی از زندگی نمی‌دانم، اما همین قدر می‌دانم که این ‌همه قرار
نبوده ای که برخلافشان اتفاق افتاده، همگی مان را آشفته‌ و سردرگم
کرده...آنقدر که فقط می‌دانیم خوب نیستیم، از هیچ چیز راضی نیستیم، اما
سر در نمی‌آوریم چرا

**************************************************************

اگر قادر نیستی خود را بالا ببری همانند سیب باش تا با افتادنت اندیشه‌ای را بالا ببری (دکتر علی شریعتی)
************************************************************************************

 

کلاهی سر قارچها میگذارند و در ذهنشان می نویسند:

 به قانون رویش رسیدید.

(دریافت شده از بهزاد رفاهی)


  * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

باد می وزد،  

میتوانی در مقابلش هم دیوار بسازی ، هم آسیاب بادی

تصمیم با تو است . . .


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

زیباترین حکمت دوستی ، به یاد هم بودن است ، نه در کنار هم بودن . . ..


  * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

 دوست داشتن بهترین شکل مالکیت

 و مالکیت بدترین شکل دوست داشتن است . . .


  * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

 خوب گوش کردن را یاد بگیریم

گاه فرصتها بسیار آهسته در میزنند . . .

   * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

 مهم بودن خوبه ولی خوب بودن خیلی مهم تره . . .

  * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

 فراموش نکن قطاری که ار ریل خارج شده ، ممکن است آزاد باشد

 ولی راه به جائی نخواهد برد . . .

     * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

  زندگی کتابی است پر ماجرا ، هیچگاه آن را به خاطر یک ورقش دور نینداز . . .

  * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

 جائی در پشت ذهنت به خاطر بسپار ، که اثر انگشت خداوند بر همه چیز هست . . .

    * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

 یک دوست وفادار تجسم حقیقی از جنس آسمانی هاست

 که اگر پیدا کردی قدرش را بدان . . .

  * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

 همیشه خواستنی ها داشتنی نیست ، همیشه داشتنی ها خواستنی نیست . . .

  * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

 بیا لبخند بزنیم بدون انتظار هیچ پاسخی از دنیا . . .

   * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * 

   به کم نور ترین ستاره ها قانع باش ، چراکه چشم همه به سوی پر نور ترین ستاره هاست . . .

  * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

 کسی که به فکر درست کردن آینده خودش نیست ، نمیتواند آینده کسی باشه . . .

 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

 آدمی ساخته افکار خویش است ، فردا همان خواهد شد که آنروز به آن می اندیشد

  * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

 امروز را برای ابراز احساس به عزیزانت غنمینت بشمار

 شاید فردا احساس باشد اما عزیزی نباشد . . .

    * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

 اگر صخره و سنگ در مسیر رودخانه زندگی نباشد

 صدای آب هرگز زیبا نخواهد شد

  * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

 کسی را که امیدوار است هیچگاه نا امید نکن ، شاید امید تنها دارائی او باشد

  * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

 توی دنیا دو نفر باش یکی واسه خودت و یکی برای دیگری

 واسه خودت زندگی کن و برای دیگری زندگی باش . . .

  * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

 هیچ گاه از دوست داشتن انصراف نده ، حتی اگه بهت دروغ گفت

 بازم بهش فرصت جبران را بده . . .

  * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *   

 همیشه یادمان باشد که زندگی پیمودن راهی برای رسیدن به خداست

 و قدم هایمان باید طوری باشد که حتی دانه کشی زیر پایمان له نشود . . .

 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * 

 زندگی همچون بادکنکی است در دستان کودکی

 که همیشه ترس از ترکیدن آن لذت داشتن آن را از بین میبرد

  * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * 

 برنده میگوید مشکل است اما ممکن

 بازنده میگوید ممکن است اما مشکل

   * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * 

 برای آنان که مفهوم پرواز را نمیفهمند ، هر چه بیشتر اوج بگیری کوچکتر میشوی . . .

  * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *