تاثیر کشت مخلوط گشنیز(Coriandrum sativum L.) و باقلا (Vicia faba L.) برانبوهی فون حشرات و پتانسیل کنترل علف¬های هرز |
کد مقاله : 1057-IPPC |
نویسندگان: |
اسماعیل رضائی چیانه *1، اروج ولیزادگان2، مهدی تاج بخش2، مهدی قیاسی2 1آذربایجان غربی- نقده 2دانشگاه ارومیه |
چکیده مقاله: |
به منظور بررسی انبوهی فون حشرات و پتانسیل کنترل علف¬های هرز در کشت مخلوط گشنیز و باقلا، آزمایشی مزرعه¬ای در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 92- 1391 به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایشی شامل نسبت¬های کاشت 75 درصد گشنیز + 25 درصد باقلا، 50 درصد گشنیز + 50 درصد باقلا، 25 درصد گشنیز + 75 درصد باقلا و کشت خالص گشنیز و باقلا بودند. به منظور جمع آوری و برآورد انبوهی جمعیت و تنوع گونه¬های حشرات در تیمار¬های مختلف کشت خالص و مخلوط دو گونه گشنیز و باقلا، نمونه برداری 45 روز پس از کاشت تا رسیدگی دانه¬ها با استفاده از تور حشره¬گیری (برای بررسی تنوع حشرات بالدار بالای سطح خاک) و قرار دادن تله¬های گودالی در خاک (به منظور بررسی تنوع حشرات بدون بال و متحرک و سایه پسند بر سطح خاک) استفاده شد. محاسبه وزن خشک علف¬های هرز نیز بدین صورت بود که گونه-های مختلف علف هرز از سطح خاک جمع آوری شده، وزن تر آنها توسط ترازوی صحرایی توزین شد و در نهایت نمونه¬های از علف¬هایهرز به طور تصادفی به وزن 400 گرم انتخاب و در آون الکتریکی با دمای 70 درجه سانتیگراد به مدت 48 ساعت خشک گردید و سپس توسط ترازوی دیجیتالی توزین شد. نتایج نشان داد که بیشترین جمعیت آفات در کشت خالص باقلا و بیشترین جمعیت شکارگرهای طبیعی در کشت مخلوط با نسبت کاشت50 درصد گشنیز + 50 درصد باقلا مشاهده شد. اثر سیستم کشت روی بیوماس علف¬های هرز معنی¬دار شد. نتایج نشان داد که تیمارهای مختلف کشت مخلوط در مقایسه با تک کشتی منجر به کاهش خسارت علفهای هرز شد. بیشترین وزن خشک علفهای هرز در تیمار باقلا خالص و کمترین آن در نسبت کشت مخلوط 75 درصد گشنیز + 25 درصد باقلا به دست آمد. |
کلیدواژه ها: |
حشرات، علف های هرز،کشاورزی پایدار،کشت مخلوط، محیط زیست |
وضعیت : چکیده برای ارائه پذیرفته شده است |